کیفیت زندگی سالمندان شهر سبزوار

زمینه و هدف: سالمندی دوره ای از تجربه سفر زندگی است که طی آن سالمندان در معرض تهدیدات بالقوه ای نظیر افزایش ابتلا به بیماری های مزمن، تنهایی و انزوا، عدم برخورداری از حمایت اجتماعی بوده و به دلیل ناتوانی های جسمی و ذهنی در موارد زیادی نیز استقلال فردی آنان مورد تهدید قرار می گیرد. این عوامل می تواند منجر به اُفت کیفیت زندگی در سالمندان شود. از این رو، در این مطالعه کیفیت زندگی سالمندان ساکن شهر سبزوار مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، تعداد 304 نفر از افراد بالاتر از سن 60 سالگی ساکن شهر سبزوار در سال 1388به روش نمونه گیری خوشه ای سیستماتیک انتخاب شدند. اطلاعات مورد نظر از طریق فرم پرسشنامه استاندارد شده The sf-36 Health status مربوط به کیفیت زندگی جمع آوری گردید. داده ها توسط جداول فراوانی و مقادیر میانگین و انحراف معیار خلاصه و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون مجذور کای توسط نرم افزار SPSS 15 مورد پردازش قرار گرفت. سطح معناداری 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی 8.7±44.9 بود. بیشترین میزان میانگین کیفیت زندگی در داشتن نیرو و انرژی با میانگین 0.5±50.6 و کمترین مقدار کیفیت زندگی در سلامت عمومی 19.7±39.2 بود. در مجموع 38.7 درصد افراد زندگی خوبی داشتند و 23.3 درصد از کیفیت زندگی نامناسبی برخوردار بودند. 44.4 درصد مردان از نظر درد وضعیت مناسبی نداشتند و در مجموع 44.3 درصد محدودیت فعالیت داشتند. بین مردان و زنان سالمند از نظر محدودیت فعالیت، مشکلات سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی اختلاف معناداری وجود نداشت. در حالی که از نظر درد بدنی، بین زنان و مردان سالمند اختلاف معنادار آماری دیده شد. نتیجه گیری: با عنایت به این که همه ابعاد کیفیت زندگی سالمندان کمتر از 50 بود، می توان کیفیت زندگی سالمندان شهرستان سبزوار را نامطلوب ارزیابی نمود.